22. มุ่งหน้าอีสานเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบ
คืนนั้นพวกเราพักที่วัดแห่งหนึ่งในจ.อยุธยา ผู้กองเต่าต้องกลับไปปฏิบัติภารกิจที่กรุงเทพ พวกเรานัดพบกันที่อุบลเพื่อที่จะเดินทางไปเขาพระวิหารพร้อมกัน เช้าวันที่ 11 มค.พวกเราปั่นจักรยานมุ่งหน้าจ.สระบุรี กลางวันแวะพักที่วัดพระพุทธบาทและเปลี่ยนยางทุกเส้นสำหรับการเดินทางสองพันกว่ากิโลทีรออยู่ข้างหน้า คณะปั่นจักรยานถึงอ.บ้านหมอ จ.สระบุรี พร้อมกับขบวนแรลลี่ของคนเสื้อแดงที่มารอต้อนรับ ที่อ.บ้านหมอมีงานเลี้ยงต้อนรับที่บ้านของสจ.ใหญ่ซึ่งเปิดบ้านพักรับรองและลงมือทำกับข้าวด้วยตนเอง งานเลี้ยงรับรองเป็นไปอย่างอบอุ่น มีคนเสื้อแดงจากอ.บ้านหมอและอ.เมืองสระบุรีมาร่วมงานนับร้อยคน ที่นี่พวกเราได้ขึ้นเวทีแนะนำกิจกรรม คุณลุงปรีชาลงทุนคาดผ้าขาวม้าถือตู้บริจาคเพื่อเดินรับน้ำใจจากพี่น้องเสื้อแดงที่ร่วมกันมอบเงินบริจาคให้กับผู้ได้รับผลกระทบที่อีสาน ระยะทางในการปั่นจักรยานวันนั้น 85 กม.
เช้าวันที่ 12 มค.พวกเราออกจากอ.บ้านหมอ สระบุรีมุ่งหน้าอ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา ถึงด่านขุนทดในเวลาเย็น ได้พักกับชาวบ้านที่เห็นพวกเราปั่นจักรยานในเวลาไกล้ค่ำ อากาศที่ด่านขุนทดหนาวและลมแรงมากจนต้องก่อไฟเพื่อแก้หนาวตั้งแต่ยังไม่พลบค่ำ ไม่เกินสองทุ่มต้องเข้านอน ลมพัดหลังคาสังกะสีสั่นไหวอยู่นับชั่วโมง ระยะทางในการปั่นจักรยานตามที่กำหนดไว้คือ 100 กม.
เช้าวันที่ 13 มค.ก่อนออกเดินทางผมได้ถ่ายรูปกับชาวบ้านไว้เป็นที่ระลึก สำหรับผมภาพนี้เป็นภาพที่เป็นธรรมชาติและแสดงให้เห็นถึงวิธีการทำกิจกรรมที่สัมผัสกับความเป็นอยู่ของชาวบ้านอย่างไกล้ชิด พวกเราปั่นจักรยานมุ่งหน้าอ.พิมาย ระยะทางที่กำหนดไว้คือ 101 กม.แต่พอเดินทางจริงๆไกลกว่านั้นมาก ราวบ่ายสามโมงพวกเราต้องพักเหนื่อยริมถนนเล็กๆนั่งดูชาวบ้านวิดปลา ความรู้สึกเหมือนย้อนกลับไปสู่ชนบทในอดีต รอบตัวมีแต่ทุ่งนา แสงแดดและเสียงวิทยุทรานซิสเตอร์
พวกเราถึงอ.พิมายในเวลาเกือบทุ่มในสภาพเหนื่อยหอบ มีชาวบ้านมายืนรอต้อนรับที่หน้าปราสาทหินพิมายนับร้อยคน มีสื่อมวลชนท้องถิ่นมายืนรอสัมภาษณ์ทั้งหนังสือพิมพ์และเคเบิล้ท้องถิ่น ผมต้องขออนุญาตพักเหนื่อยและดื่มน้ำเพราะหายใจไม่ทัน ชาวบ้านต้องเอาน้ำมาให้ดื่มและเช็ดหน้าให้
คืนนั้นมีงานเลี้ยงรับรองที่บ้านของผู้ใหญ่บ้านซึ่งเปิดบ้านรับรองพวกเราโดยการประสานงานของสมาชิกอบต.ชื่อคุณแดง ผมพบว่าคนเสื้อแดงที่นี่เข้มแข็งและเหนียวแน่น บางคนเป็นอดีตข้าราชการครู บางคนเป็นตำรวจซึ่งมาในเครื่องแบบ มีการสอบถามแบบส่วนตัวจากนักข่าวท้องถิ่นเนื่องจากทราบว่าผมเคยไปขึ้นเวทีคนไทยหัวใจรักชาติเมื่อต้นปีก่อน เขาถามว่าทำไมไม่ใส่เสื้อสีอื่นที่ไม่ใช่สีแดงและทำกิจกรรมเยี่ยมผู้ได้รับผลกระทบจากการชุมนุมทุกสีเสื้อ ผมไม่แน่ใจว่าเขาลองใจผมหรือไม่ แต่ผมตอบไปว่าผมเป็นคนเสื้อแดงและจะใส่เฉพาะเสื้อสีแดงในการทำกิจกรรมเพื่อแสดงว่าผมมั่นคงต่ออุดมการณ์ แต่ผมยินดีที่จะไปเยี่ยมผู้ได้รับผลกระทบจากการชุมนุมทุกสีเสื้อหากได้รับการประสานมา ผมเข้าใจว่าคำตอบนั้นคงจะทำให้พี่น้องเสื้อแดงหลายคนที่พิมายเกิดความกระจ่างในจุดยืนของผมและเส้นทางสีแดง ทุกคนพอใจกับคำตอบนี้
งานเลี้ยงในวันนั้นเป็นไปอย่างอบอุ่น รอ.ปรีชาได้มีโอกาสเจอกับเพื่อนในชมรม SRP ที่คุ้นเคยกันเป็นครั้งแรก มีคนเสื้อแดงมาจากหมู่บ้านต่างๆในอ.พิมายหลายสิบคน มีผู้ใหญ่บ้านคนหนึ่งมอบพระเครื่องให้ 1 องค์และเชิญพวกเราไปเยี่ยมที่หมู่บ้านเขาในวันรุ่งขึ้น ระยะทางในการปั่นจักรยานวันนั้นไม่ต่ำกว่า 140 กม.และน่าจะเป็นระยะทางไกลที่สุดที่ผมเคยปั่นมาในหนึ่งวันตั้งแต่มาเป็นนักกิจกรรม
เช้าวันที่ 14 มค.ซึ่่งครบ 1 สัปดาห์ของการทำกิจกรรม พวกเราออกเดินทางมุ่งหน้าหมู่บ้านเก่าพัฒนา อ.พิมายตามคำเชิญ พบว่ามีกิจกรรมเล็กๆของหมู่บ้านและมีคนเสื้อแดงมารอหลายสิบคน พวกเราได้รับประทานอาหารเช้ากับชาวบ้านพร้อมกับถ่ายรูปเป็นที่ระลึก มีชาวบ้านที่ใส่เสื้อเหลืองมาร่วมงาน 1 คนและมอบเงินบริจาคให้กับพี่น้องของเขาที่อีสาน ผมไม่พลาดที่จะเก็บภาพนั้นเป็นที่ระลึก ผู้สูงอายุบางคนกอดผมแน่นก่อนจะจากกัน จากนั้นพวกเราได้ออกเดินทางไปอ.บัวใหญ่เพื่อเยี่ยมผู้ได้รับผลกระทบรายแรก ถึงอ.บัวใหญ่ประมาณเที่ยงตรง มีกำนันนุมาคอยต้อนรับ กำนันนุเป็นแกนนำชาวบ้านที่นี่ (ผมพบกำนันนุเป็นครั้งที่ 2 ครั้งแรกพบเมื่อเดือนพย.2553 ที่อ.บัวลาย ขณะนั้นมาทำกิจกรรมเส้นทางสีแดงครั้งแรก) กำนันนุพาไปเยี่ยมคุณยายของคุณอ้วน บัวใหญ่ (หรือคุณศักดิ์นรินทร์ กองแก้ว) อดีตการ์ดนปช.ที่ถูกยิงเสียชีวิตปริศนาหน้าบ้านของตนเองหลังเวทีแตก ผมได้มอบเงินบริจาคที่ได้รับให้กับคุณยายของอ้วนบัวใหญ่จำนวน 1,000 บาทพร้อมกับถ่ายรุปกับคุณยายและหลานชายของอ้วน บัวใหญ่เป็นที่ระลึก
บ่ายวันนั้นพวกเราออกเดินทางจากอ.บัวใหญ่มุ่งหน้าจ.ชัยภูมิเป็นเป้าหมายถัดไป มีพี่น้องเสื้อแดงชัยภูมิมารอให้น้ำระหว่างทาง ถึงชัยภูมิประมาณบ่าย 4 โมง เข้าพักที่บ้านของอาจารย์มัยภรณ์ และคุณ Gerrit Hunbersma สมาชิกของเส้นทางสีแดงที่เคยเดินทางไปภาคเหนือด้วยกันเมื่อต้นปี 2554 ทั้งสองท่านพาเราไปร่วมงานสังสรรค์แห่งหนึ่ง ผมไม่สามารถอยู่ได้นานนักเพราะเจ็บตาเนื่องจากติดเชื้อจากการใส่คอนเทคเลนส์ น้ำตาไหลตลอดเวลาและตามีอาการบวมมาก คุณ Gerrit พาไปร้านขายยาเพื่อซื้อยาหยอดตา อาการเจ็บตาเพราะตาอักเสบนี้เป็นตั้งแต่วันแรกที่ออกเดินทางจนต้องใส่แว่นสายตาในการทำกิจกรรมชั่วคราว
ระยะทางในการปั่นจักรยานในวันนั้นคือ 52 กม. รวมระยะทางในการปั่นจักรยานในสัปดาห์แรก 514 กม.และตั้งแต่พรุ่งนี้พวกเราจะเข้าอีสานเต็มตัวและเริ่มภารกิจเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบอย่างจริงจัง
คืนนั้นพวกเราพักที่วัดแห่งหนึ่งในจ.อยุธยา ผู้กองเต่าต้องกลับไปปฏิบัติภารกิจที่กรุงเทพ พวกเรานัดพบกันที่อุบลเพื่อที่จะเดินทางไปเขาพระวิหารพร้อมกัน เช้าวันที่ 11 มค.พวกเราปั่นจักรยานมุ่งหน้าจ.สระบุรี กลางวันแวะพักที่วัดพระพุทธบาทและเปลี่ยนยางทุกเส้นสำหรับการเดินทางสองพันกว่ากิโลทีรออยู่ข้างหน้า คณะปั่นจักรยานถึงอ.บ้านหมอ จ.สระบุรี พร้อมกับขบวนแรลลี่ของคนเสื้อแดงที่มารอต้อนรับ ที่อ.บ้านหมอมีงานเลี้ยงต้อนรับที่บ้านของสจ.ใหญ่ซึ่งเปิดบ้านพักรับรองและลงมือทำกับข้าวด้วยตนเอง งานเลี้ยงรับรองเป็นไปอย่างอบอุ่น มีคนเสื้อแดงจากอ.บ้านหมอและอ.เมืองสระบุรีมาร่วมงานนับร้อยคน ที่นี่พวกเราได้ขึ้นเวทีแนะนำกิจกรรม คุณลุงปรีชาลงทุนคาดผ้าขาวม้าถือตู้บริจาคเพื่อเดินรับน้ำใจจากพี่น้องเสื้อแดงที่ร่วมกันมอบเงินบริจาคให้กับผู้ได้รับผลกระทบที่อีสาน ระยะทางในการปั่นจักรยานวันนั้น 85 กม.
เช้าวันที่ 12 มค.พวกเราออกจากอ.บ้านหมอ สระบุรีมุ่งหน้าอ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา ถึงด่านขุนทดในเวลาเย็น ได้พักกับชาวบ้านที่เห็นพวกเราปั่นจักรยานในเวลาไกล้ค่ำ อากาศที่ด่านขุนทดหนาวและลมแรงมากจนต้องก่อไฟเพื่อแก้หนาวตั้งแต่ยังไม่พลบค่ำ ไม่เกินสองทุ่มต้องเข้านอน ลมพัดหลังคาสังกะสีสั่นไหวอยู่นับชั่วโมง ระยะทางในการปั่นจักรยานตามที่กำหนดไว้คือ 100 กม.
เช้าวันที่ 13 มค.ก่อนออกเดินทางผมได้ถ่ายรูปกับชาวบ้านไว้เป็นที่ระลึก สำหรับผมภาพนี้เป็นภาพที่เป็นธรรมชาติและแสดงให้เห็นถึงวิธีการทำกิจกรรมที่สัมผัสกับความเป็นอยู่ของชาวบ้านอย่างไกล้ชิด พวกเราปั่นจักรยานมุ่งหน้าอ.พิมาย ระยะทางที่กำหนดไว้คือ 101 กม.แต่พอเดินทางจริงๆไกลกว่านั้นมาก ราวบ่ายสามโมงพวกเราต้องพักเหนื่อยริมถนนเล็กๆนั่งดูชาวบ้านวิดปลา ความรู้สึกเหมือนย้อนกลับไปสู่ชนบทในอดีต รอบตัวมีแต่ทุ่งนา แสงแดดและเสียงวิทยุทรานซิสเตอร์
พวกเราถึงอ.พิมายในเวลาเกือบทุ่มในสภาพเหนื่อยหอบ มีชาวบ้านมายืนรอต้อนรับที่หน้าปราสาทหินพิมายนับร้อยคน มีสื่อมวลชนท้องถิ่นมายืนรอสัมภาษณ์ทั้งหนังสือพิมพ์และเคเบิล้ท้องถิ่น ผมต้องขออนุญาตพักเหนื่อยและดื่มน้ำเพราะหายใจไม่ทัน ชาวบ้านต้องเอาน้ำมาให้ดื่มและเช็ดหน้าให้
คืนนั้นมีงานเลี้ยงรับรองที่บ้านของผู้ใหญ่บ้านซึ่งเปิดบ้านรับรองพวกเราโดยการประสานงานของสมาชิกอบต.ชื่อคุณแดง ผมพบว่าคนเสื้อแดงที่นี่เข้มแข็งและเหนียวแน่น บางคนเป็นอดีตข้าราชการครู บางคนเป็นตำรวจซึ่งมาในเครื่องแบบ มีการสอบถามแบบส่วนตัวจากนักข่าวท้องถิ่นเนื่องจากทราบว่าผมเคยไปขึ้นเวทีคนไทยหัวใจรักชาติเมื่อต้นปีก่อน เขาถามว่าทำไมไม่ใส่เสื้อสีอื่นที่ไม่ใช่สีแดงและทำกิจกรรมเยี่ยมผู้ได้รับผลกระทบจากการชุมนุมทุกสีเสื้อ ผมไม่แน่ใจว่าเขาลองใจผมหรือไม่ แต่ผมตอบไปว่าผมเป็นคนเสื้อแดงและจะใส่เฉพาะเสื้อสีแดงในการทำกิจกรรมเพื่อแสดงว่าผมมั่นคงต่ออุดมการณ์ แต่ผมยินดีที่จะไปเยี่ยมผู้ได้รับผลกระทบจากการชุมนุมทุกสีเสื้อหากได้รับการประสานมา ผมเข้าใจว่าคำตอบนั้นคงจะทำให้พี่น้องเสื้อแดงหลายคนที่พิมายเกิดความกระจ่างในจุดยืนของผมและเส้นทางสีแดง ทุกคนพอใจกับคำตอบนี้
งานเลี้ยงในวันนั้นเป็นไปอย่างอบอุ่น รอ.ปรีชาได้มีโอกาสเจอกับเพื่อนในชมรม SRP ที่คุ้นเคยกันเป็นครั้งแรก มีคนเสื้อแดงมาจากหมู่บ้านต่างๆในอ.พิมายหลายสิบคน มีผู้ใหญ่บ้านคนหนึ่งมอบพระเครื่องให้ 1 องค์และเชิญพวกเราไปเยี่ยมที่หมู่บ้านเขาในวันรุ่งขึ้น ระยะทางในการปั่นจักรยานวันนั้นไม่ต่ำกว่า 140 กม.และน่าจะเป็นระยะทางไกลที่สุดที่ผมเคยปั่นมาในหนึ่งวันตั้งแต่มาเป็นนักกิจกรรม
เช้าวันที่ 14 มค.ซึ่่งครบ 1 สัปดาห์ของการทำกิจกรรม พวกเราออกเดินทางมุ่งหน้าหมู่บ้านเก่าพัฒนา อ.พิมายตามคำเชิญ พบว่ามีกิจกรรมเล็กๆของหมู่บ้านและมีคนเสื้อแดงมารอหลายสิบคน พวกเราได้รับประทานอาหารเช้ากับชาวบ้านพร้อมกับถ่ายรูปเป็นที่ระลึก มีชาวบ้านที่ใส่เสื้อเหลืองมาร่วมงาน 1 คนและมอบเงินบริจาคให้กับพี่น้องของเขาที่อีสาน ผมไม่พลาดที่จะเก็บภาพนั้นเป็นที่ระลึก ผู้สูงอายุบางคนกอดผมแน่นก่อนจะจากกัน จากนั้นพวกเราได้ออกเดินทางไปอ.บัวใหญ่เพื่อเยี่ยมผู้ได้รับผลกระทบรายแรก ถึงอ.บัวใหญ่ประมาณเที่ยงตรง มีกำนันนุมาคอยต้อนรับ กำนันนุเป็นแกนนำชาวบ้านที่นี่ (ผมพบกำนันนุเป็นครั้งที่ 2 ครั้งแรกพบเมื่อเดือนพย.2553 ที่อ.บัวลาย ขณะนั้นมาทำกิจกรรมเส้นทางสีแดงครั้งแรก) กำนันนุพาไปเยี่ยมคุณยายของคุณอ้วน บัวใหญ่ (หรือคุณศักดิ์นรินทร์ กองแก้ว) อดีตการ์ดนปช.ที่ถูกยิงเสียชีวิตปริศนาหน้าบ้านของตนเองหลังเวทีแตก ผมได้มอบเงินบริจาคที่ได้รับให้กับคุณยายของอ้วนบัวใหญ่จำนวน 1,000 บาทพร้อมกับถ่ายรุปกับคุณยายและหลานชายของอ้วน บัวใหญ่เป็นที่ระลึก
บ่ายวันนั้นพวกเราออกเดินทางจากอ.บัวใหญ่มุ่งหน้าจ.ชัยภูมิเป็นเป้าหมายถัดไป มีพี่น้องเสื้อแดงชัยภูมิมารอให้น้ำระหว่างทาง ถึงชัยภูมิประมาณบ่าย 4 โมง เข้าพักที่บ้านของอาจารย์มัยภรณ์ และคุณ Gerrit Hunbersma สมาชิกของเส้นทางสีแดงที่เคยเดินทางไปภาคเหนือด้วยกันเมื่อต้นปี 2554 ทั้งสองท่านพาเราไปร่วมงานสังสรรค์แห่งหนึ่ง ผมไม่สามารถอยู่ได้นานนักเพราะเจ็บตาเนื่องจากติดเชื้อจากการใส่คอนเทคเลนส์ น้ำตาไหลตลอดเวลาและตามีอาการบวมมาก คุณ Gerrit พาไปร้านขายยาเพื่อซื้อยาหยอดตา อาการเจ็บตาเพราะตาอักเสบนี้เป็นตั้งแต่วันแรกที่ออกเดินทางจนต้องใส่แว่นสายตาในการทำกิจกรรมชั่วคราว
ระยะทางในการปั่นจักรยานในวันนั้นคือ 52 กม. รวมระยะทางในการปั่นจักรยานในสัปดาห์แรก 514 กม.และตั้งแต่พรุ่งนี้พวกเราจะเข้าอีสานเต็มตัวและเริ่มภารกิจเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบอย่างจริงจัง
ภาพเยี่ยมชาวบ้านที่อ.ด่านขุนทด นครราชสีมา ถ่ายก่อนออกเดินทาง
11 มค.53 งานเลี้ยงรับรองโดยสจ.ใหญ่ อ.บ้านหมอ สระบุรี
11 มค.53 น้ำใจจากบ้านหมอสู่อีสาน
11 มค.53 ฝากความคิดถึงสู่พี่น้องแดนไกล
11 มค.53 หนูฝากเงินเยียวยาลุงป้าน้าอาที่อีสาน
11 มค.53 สจ.ใหญ่ เจ้าของบ้านผู้อารีและมากด้วยน้ำใจ
11 มค.53 ถ่ายรูปหมู่ที่บ้านสจ.ใหญ่ อ.บ้านหมอ สระบุรี
12 มค. ถ่ายกับสจ.ใหญ่ก่อนออกเดินทาง
13 มค.ชาวบ้านอ.ด่านขุนทด ร่วมบริจาคเยียวยาพี่น้องอีสาน
13 มค.55 ถ่ายกับชาวบ้านทั้งครอบครัวก่อนออกเดินทาง
13 มค.55 ชาวบ้านอ.พิมายมารอต้อนรับ ถ่ายเวลา 19.20 น.
13 มค.55 งานเลี้ยงสังสรรค์ำพี่น้องแดงพิมาย นครราชสีมา
13 มค.55 งานเลี้ยงสังสรรค์ำพี่น้องแดงพิมาย นครราชสีมา
13 มค.55 ความรู้สึกที่ชาวบ้านมีต่อเส้นทางสีแดง
13 มค.55 ถ่ายกับนักการเมืองท้องถิ่น งานเลี้ยงสังสรรค์ำพี่น้องแดงพิมาย นครราชสีมา
14 มค.55 ถ่ายกับชาวบ้าน ม.เก่าพัฒนา อ.พิมาย นครราชสีมา
14 มค.55 คนเสื้อเหลืองในหมู่บ้านเก่าพัฒนาร่วมบริจาคเงินเยียวยาพี่น้องอีสาน อ.พิมาย นครราชสีมา
14 มค.55 ถ่ายกับชาวบ้านหมู่บ้านเก่าพัฒนา อ.พิมาย นครราชสีมา
14 มค. 55 คุณยายอ้วน บัวใหญ่ (คุณศักนรินทร์ กองแก้ว) และภาพหลานชายที่เสียชีวิต อ.บัวใหญ่ นครราชสีมา
14 มค.55 ขณะมอบเงินเยียวยาคุณยาอ้วน บัวใหญ่ จำนวน 1,000 บาท
14 มค. ถ่ายกับหลานชาย (ลูกของน้องชาย) คุณอ้วน บัวใหญ่
14 มค. เสื้อแดงชัยภูมิที่มารอให้น้ำดื่มระหว่างทางมุ่งหน้าชัยภูมิ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น