วันที่ 22 ของกิจกรรม (29 พค.2554)
ก่อนที่จะเดินทางไปพะเยา พวกเราได้สัมภาษณ์ผู้ได้รับผลกระทบที่แพร่ เธอชื่ออ่อนเป็นแม่บ้านอยู่ที่ชมรมคนเสื้อแดงแพร่ อยู่ในเหตุการณ์ในวัดปทุมในวันที่ 19 พค. พบเห็นเหตุการณ์ทหารฆ่าประชาชนในเขตอภัยทาน โชคดีที่มีจิตใจเข้มแข็งและเคยประสพเหตุการณ์เช่นนี้จนเคยชินเนื่องจากเคยทำงานด้านการช่วยชีวิตคนมาก่อน
http://www.youtube.com/watch?v=BaQ5gJ-qyHI
.
หลังจากสัมภาษณ์เสร็จสิ้นพวกเราได้ปั่นจักรยานไปพะเยาด้วยระยะทาง 141 กม. เส้นทางขึ้นเขาตลอดทำให้พวกเรามาถึงที่พักในเวลาเกือบค่ำ ได้รับความอนุเคราะห์สถานที่พักจากแกนนำในจังหวัดพะเยาที่ทำธุรกิจ Home Stay
วันที่ 23 ของกิจกรรม (30 พค.2554)
เช้าวันถัดมาได้ไปแวะทานกาแฟยามเช้าที่กว้านพะเยาเพื่อเติมพลังให้กับชีวิตhttp://www.youtube.com/watch?v=oj85RFMsLKM
หลังจากนั้นได้ปั่นจักรยานไปจังหวัดเชียงรายระยะทาง 94 กม. พวกเรามาถึงตามกำหนดนัดหมายคือ 16.00 น.และได้มีโอกาสพบปะกับพี่น้องเสื้อแดงเชียงรายและได้ไปดูสถานที่ตั้งสถานีวิทยุคนเสื้อแดงเชียงรายที่จะออกอากาศในเดือนมิย.นี้ ได้มีโอกาสกราบพระอาจารย์รูปหนึงที่เดินทางมาจากอำ.เชียงแสนเพื่อมาร่วมต้อนรับพวกเรา
.
วันที่ 24 ของกิจกรรม (31 พค.2554)
เช้าวันถัดมาพวกเราเดินทางออกจากเชียงรายในเวลา 8.00 น. เมื่อปั่นออกมานอกเมืองได้พบร้านอาหารกลางเขาที่ติดป้ายวันอาทิตย์สีแดง เห็นแปลกตาดีเลยแวะเก็บภาพเป็นที่ระลึก ปรากฏว่ายางแบนก่อนที่จะออกเดินทาง ต้องเสียเวลาเปลี่ยนยางอะไหล่ร่วม 2 ชม. ออกเดินทางต่อในเวลา 12.00 น. ได้ปั่นจักรยานไปอ.แม่อาย อ.แม่สรวย อ.เวียงป่าเป้า ระยะทางประมาณ 80 กม. ระยะทางจากอ.เวียงป่าเป้าไปอ.พร้าวเต็มไปด้วยภูเขาสูงชันและเส้นทางคดเคี้ยวมากและอันตรายเกินกว่าที่จะทำกิจกรรม แกนนำที่อ.พร้าวได้ส่งรถมารับกลางทาง และถึงที่หมายในเวลาเกือบค่ำ ปรากฏว่ามีพี่น้องเสื้อแดงที่พร้าวมารอรับพวกเราก่อนที่จะเข้าตัวเมืองพร้าว โดยบางคนมาตั้งแต่ 15.00 น. พวกเราได้ร่วมแรลลี่รอบเมืองพร้าวพร้อมกับพี่น้องเสื้อแดงและได้แวะสักการะศาลหลักเมืองของอ.พร้าว www.youtube.com/watch?v=V5TMWPmdCJY
.
คืนนั้นได้รับความอนุเคราะห์จากสจ.และแกนนำพร้าวเป็นเจ้าภาพอาหารเย็นและที่พัก 1 คืน และเป็นอีกครั้งที่พวกเราได้ตอบคำถามกรณีที่ได้ขึ้นเวทีคนไทยหัวใจรักชาติเมือ 16 มค. โดยได้ย้ำว่าสาเหตุหลักมาจากการคว้าโอกาสที่จะพูดคุยกับคนเสื่อเหลืองบนเวทีของคนเสื้อเหลือง เจตจามุ่งที่จะให้เกิดความเข้าใจระหว่างคนต่างสีและสร้างความเข้าใจที่ดี ซึ่งอาจหมายถึงโอกาสในการเพิ่มมวลชนเสื้อแดงในอนาคต
.
วันที่ 25 ของกิจกรรม (1 มิย.2554)
เช้าวันถัดมาพวกเราออกจากพร้าว 8.00 น.มีคนเสื้อแดงทที่พร้าวมาส่งถึงเชียงใหม่ ได้แวะไปร่วมกับกลุ่มคนเสื้อแดงเชียงใหม่ที่ไปยื่นหนังสือประท้วงกรณีดร.เจิมศักดิ์จัดรายการโจมตีคนเสื้อแดงที่สถานี NBT จากนั้นได้เข้าพักที่วัดประทานพรไกล้กับรร.เชียงใหม่ภูคำในเวลา 18.00 น.เพื่อเตรียมตัวเยี่ยมพี่น้องเสื้อแดงที่ถูกจำคุกอยู่ในเรือนจำกลางเชียงใหม่ในเช้าวันพรุ่งนี้
.
วันที่ 26 ของกิจกรรม (2 มิย.2554)
เช้านี้พวกเราเดินทางไปเรือนจำกลางเชียงใหม่ในเวลา 9.30 น. ซึ่งมีบรรดาญาติของผู้ต้องขังทั้งหมดมารออยู่ก่อนแล้ว การเยี่ยมครั้งนี้เป็นครั้งที่สองจากที่เคยมาเยี่ยมครั้งแรกในช่วงต้นปี 2511 ผู้ต้องขังเสื้อแดงมีทั้งหมด 6 คนจาก 7 คนที่พวกเราเคยมาเยี่ยมเมื่อต้นปี พวกเราได้รับความสะดวกจากเจ้าหน้าที่เรือนจำกลางเชียงใหม่ในการเยี่ยมเป็นกลุ่มและทำให้พวกเรามีโอกาสพูดคุยกับผู้ต้องขังทุกคนอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา http://www.youtube.com/watch?v=BBLw6THCXUQ
.
เมื่อผู้ต้องขังทุกคนเดินเข้ามาที่ห้องเยี่ยมทุกคนชูสองมือขึ้นอย่างดีใจและชี้มาที่สีเสื้อของพวกเรา บรรยากาศในขณะนั้นเป็นสิ่งที่ยากจะบรรยาย พวกเรารู้สึกหายเหนื่อยที่ทำให้ผู้ต้องขังมีกำลังใจและมีรอยยิ้ม พวกเราสนทนาผ่านทางโทรศัพท์หลังจากผู้ต้องขังทุกคนทักทายญาติๆแล้ว พวกเราบอกว่าเส้นทางสีแดงได้กลับมาเยี่ยมพวกเขาอีกครั้ง และครั้งนี้พวกเราปั่นจักรยานมาแล้ว 26 วันด้วยระยะทางกว่า 2,500 กม. พวกเราได้รับเงินบริจาคจากพี่น้องอำเภอพร้าวเมื่อสองวันก่อนและวันนี้ได้นำมามอบให้ตามสัญญา พวกเขาบอกว่าดีใจและมีกำลังใจมาก และได้บอกเล่าถึงความคับแค้นใจที่พวกเขาได้รับเนื่องจากเขาเชื่อว่าไม่ได้กระทำผิดตามที่ถูกกล่าวหา http://www.youtube.com/watch?v=kdDBZL7Ao00
.
หลังจากหมดเวลาเยี่ยมพวกเราได้ออกมาด้านหน้าเรือนจำและถ่ายภาพกับญาติๆของผู้ต้องขังเป็นที่ระลึกพร้อมกับเจ้าหน้าที่เรือนจำที่ดูแลเราเป็นพิเศษ หลังจากนั้นพวกเราได้ไปรับประทานอาหารกลางวันร่วมกันที่สวนสาธารณะ ร.9 ที่นั่นพวกเราได้รับข้อมูลจากญาติคนหนึ่งของผู้ต้องขัง หลังจากที่ถูกคุมขังตั้งแต่ปี 2552 ภรรยาของผู้ต้องขังคนหนึ่งก็หนีไปทิ้งให้คุณแม่ต้องดูแลหลาน 2 คน คนหนึ่งถูกส่งไปบวช คนหนึ่งอยู่ระหว่างเรียน ผู้ต้องขังคนนี้บอกกับแม่เขาว่าหากพ้นโทษออกมาจะบวชให้กับวีรชนที่เสียชีวิต
.
นี่เป็นอีกหนึ่งชีวิตของคนเสื้อแดงที่สูญเสียหลังเหตุการณ์รัฐประหาร 19 กย. 49 .. เสียทั้งอนาคต อิสระภาพ และภรรยาอันเป็นที่รัก
ก่อนที่จะเดินทางไปพะเยา พวกเราได้สัมภาษณ์ผู้ได้รับผลกระทบที่แพร่ เธอชื่ออ่อนเป็นแม่บ้านอยู่ที่ชมรมคนเสื้อแดงแพร่ อยู่ในเหตุการณ์ในวัดปทุมในวันที่ 19 พค. พบเห็นเหตุการณ์ทหารฆ่าประชาชนในเขตอภัยทาน โชคดีที่มีจิตใจเข้มแข็งและเคยประสพเหตุการณ์เช่นนี้จนเคยชินเนื่องจากเคยทำงานด้านการช่วยชีวิตคนมาก่อน
http://www.youtube.com/watch?v=BaQ5gJ-qyHI
.
วันที่ 23 ของกิจกรรม (30 พค.2554)
เช้าวันถัดมาได้ไปแวะทานกาแฟยามเช้าที่กว้านพะเยาเพื่อเติมพลังให้กับชีวิตhttp://www.youtube.com/watch?v=oj85RFMsLKM
หลังจากนั้นได้ปั่นจักรยานไปจังหวัดเชียงรายระยะทาง 94 กม. พวกเรามาถึงตามกำหนดนัดหมายคือ 16.00 น.และได้มีโอกาสพบปะกับพี่น้องเสื้อแดงเชียงรายและได้ไปดูสถานที่ตั้งสถานีวิทยุคนเสื้อแดงเชียงรายที่จะออกอากาศในเดือนมิย.นี้ ได้มีโอกาสกราบพระอาจารย์รูปหนึงที่เดินทางมาจากอำ.เชียงแสนเพื่อมาร่วมต้อนรับพวกเรา
.
เช้าวันถัดมาพวกเราเดินทางออกจากเชียงรายในเวลา 8.00 น. เมื่อปั่นออกมานอกเมืองได้พบร้านอาหารกลางเขาที่ติดป้ายวันอาทิตย์สีแดง เห็นแปลกตาดีเลยแวะเก็บภาพเป็นที่ระลึก ปรากฏว่ายางแบนก่อนที่จะออกเดินทาง ต้องเสียเวลาเปลี่ยนยางอะไหล่ร่วม 2 ชม. ออกเดินทางต่อในเวลา 12.00 น. ได้ปั่นจักรยานไปอ.แม่อาย อ.แม่สรวย อ.เวียงป่าเป้า ระยะทางประมาณ 80 กม. ระยะทางจากอ.เวียงป่าเป้าไปอ.พร้าวเต็มไปด้วยภูเขาสูงชันและเส้นทางคดเคี้ยวมากและอันตรายเกินกว่าที่จะทำกิจกรรม แกนนำที่อ.พร้าวได้ส่งรถมารับกลางทาง และถึงที่หมายในเวลาเกือบค่ำ ปรากฏว่ามีพี่น้องเสื้อแดงที่พร้าวมารอรับพวกเราก่อนที่จะเข้าตัวเมืองพร้าว โดยบางคนมาตั้งแต่ 15.00 น. พวกเราได้ร่วมแรลลี่รอบเมืองพร้าวพร้อมกับพี่น้องเสื้อแดงและได้แวะสักการะศาลหลักเมืองของอ.พร้าว www.youtube.com/watch?v=V5TMWPmdCJY
.
คืนนั้นได้รับความอนุเคราะห์จากสจ.และแกนนำพร้าวเป็นเจ้าภาพอาหารเย็นและที่พัก 1 คืน และเป็นอีกครั้งที่พวกเราได้ตอบคำถามกรณีที่ได้ขึ้นเวทีคนไทยหัวใจรักชาติเมือ 16 มค. โดยได้ย้ำว่าสาเหตุหลักมาจากการคว้าโอกาสที่จะพูดคุยกับคนเสื่อเหลืองบนเวทีของคนเสื้อเหลือง เจตจามุ่งที่จะให้เกิดความเข้าใจระหว่างคนต่างสีและสร้างความเข้าใจที่ดี ซึ่งอาจหมายถึงโอกาสในการเพิ่มมวลชนเสื้อแดงในอนาคต
.
วันที่ 25 ของกิจกรรม (1 มิย.2554)
เช้าวันถัดมาพวกเราออกจากพร้าว 8.00 น.มีคนเสื้อแดงทที่พร้าวมาส่งถึงเชียงใหม่ ได้แวะไปร่วมกับกลุ่มคนเสื้อแดงเชียงใหม่ที่ไปยื่นหนังสือประท้วงกรณีดร.เจิมศักดิ์จัดรายการโจมตีคนเสื้อแดงที่สถานี NBT จากนั้นได้เข้าพักที่วัดประทานพรไกล้กับรร.เชียงใหม่ภูคำในเวลา 18.00 น.เพื่อเตรียมตัวเยี่ยมพี่น้องเสื้อแดงที่ถูกจำคุกอยู่ในเรือนจำกลางเชียงใหม่ในเช้าวันพรุ่งนี้
.
วันที่ 26 ของกิจกรรม (2 มิย.2554)
เช้านี้พวกเราเดินทางไปเรือนจำกลางเชียงใหม่ในเวลา 9.30 น. ซึ่งมีบรรดาญาติของผู้ต้องขังทั้งหมดมารออยู่ก่อนแล้ว การเยี่ยมครั้งนี้เป็นครั้งที่สองจากที่เคยมาเยี่ยมครั้งแรกในช่วงต้นปี 2511 ผู้ต้องขังเสื้อแดงมีทั้งหมด 6 คนจาก 7 คนที่พวกเราเคยมาเยี่ยมเมื่อต้นปี พวกเราได้รับความสะดวกจากเจ้าหน้าที่เรือนจำกลางเชียงใหม่ในการเยี่ยมเป็นกลุ่มและทำให้พวกเรามีโอกาสพูดคุยกับผู้ต้องขังทุกคนอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา http://www.youtube.com/watch?v=BBLw6THCXUQ
.
เมื่อผู้ต้องขังทุกคนเดินเข้ามาที่ห้องเยี่ยมทุกคนชูสองมือขึ้นอย่างดีใจและชี้มาที่สีเสื้อของพวกเรา บรรยากาศในขณะนั้นเป็นสิ่งที่ยากจะบรรยาย พวกเรารู้สึกหายเหนื่อยที่ทำให้ผู้ต้องขังมีกำลังใจและมีรอยยิ้ม พวกเราสนทนาผ่านทางโทรศัพท์หลังจากผู้ต้องขังทุกคนทักทายญาติๆแล้ว พวกเราบอกว่าเส้นทางสีแดงได้กลับมาเยี่ยมพวกเขาอีกครั้ง และครั้งนี้พวกเราปั่นจักรยานมาแล้ว 26 วันด้วยระยะทางกว่า 2,500 กม. พวกเราได้รับเงินบริจาคจากพี่น้องอำเภอพร้าวเมื่อสองวันก่อนและวันนี้ได้นำมามอบให้ตามสัญญา พวกเขาบอกว่าดีใจและมีกำลังใจมาก และได้บอกเล่าถึงความคับแค้นใจที่พวกเขาได้รับเนื่องจากเขาเชื่อว่าไม่ได้กระทำผิดตามที่ถูกกล่าวหา http://www.youtube.com/watch?v=kdDBZL7Ao00
.
หลังจากหมดเวลาเยี่ยมพวกเราได้ออกมาด้านหน้าเรือนจำและถ่ายภาพกับญาติๆของผู้ต้องขังเป็นที่ระลึกพร้อมกับเจ้าหน้าที่เรือนจำที่ดูแลเราเป็นพิเศษ หลังจากนั้นพวกเราได้ไปรับประทานอาหารกลางวันร่วมกันที่สวนสาธารณะ ร.9 ที่นั่นพวกเราได้รับข้อมูลจากญาติคนหนึ่งของผู้ต้องขัง หลังจากที่ถูกคุมขังตั้งแต่ปี 2552 ภรรยาของผู้ต้องขังคนหนึ่งก็หนีไปทิ้งให้คุณแม่ต้องดูแลหลาน 2 คน คนหนึ่งถูกส่งไปบวช คนหนึ่งอยู่ระหว่างเรียน ผู้ต้องขังคนนี้บอกกับแม่เขาว่าหากพ้นโทษออกมาจะบวชให้กับวีรชนที่เสียชีวิต
.
นี่เป็นอีกหนึ่งชีวิตของคนเสื้อแดงที่สูญเสียหลังเหตุการณ์รัฐประหาร 19 กย. 49 .. เสียทั้งอนาคต อิสระภาพ และภรรยาอันเป็นที่รัก
