5 August 2012 at 23:59
26 เยือนหนองคาย เวียงจันทน์ เยี่ยมเด็กกำพร้า
หลังจากเสร็จสิ้นการสัมภาษณ์ครอบครัวคุณเกียรติศักดิ์ พวกเราได้มอบเงินบริจาคที่ได้รับจากอุดรให้กับบุตรสาวของคุณเกียรติศักดิ์จำนวน 1,500 บาท ถ่ายรุปเป็นที่ระลึกร่วมกัน ขากลับได้แวะทานข้าวเที่ยงที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อวัวปากซอย รสชาติอร่อยมาก จากนั้นได้ปั่นจักรยานไปหนองคาย ระยะทาง 51 กม.ถึงหนองคายในเวลาเย็น พักที่วัดหายโศกซึ่งเป็นวัดติดแม่น้ำโขง วัดนี้แห่งนี้ผมเคยมาพักเมื่อกลางปี 2554 เมื่อครั้งทำกิจกรรมปั่นจักรยานต้านรัฐประหารทั่วประเทศ มองเห็นสะพานมิตรภาพไทย-ลาวอยู่ไม่ไกล บรรยากาศที่วัดหายโศกค่อนข้างผ่อนคลาย ไกล้ๆวัดมีถนนเลียบแม่น้ำ มีร้านอาหารหลายร้าน นักท่องเที่ยวต่างชาติค่อนข้างหนาตา ได้แวะสร้านอินเทอร์เนทส่งข่าวให้สื่อมวลชน คืนนั้นได้มีโอกาสดูถ่ายทอดฟุตบอลพรีเมียร์ กลับเข้าวัดประมาณ 5 ทุ่ม
เช้าวันที่ 23 มค. มีคนเสื้อแดงแวะมารับและพาไปทานข้าวเช้าในตัวเมืองหนองคาย และได้ไปส่งที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองพร้อมกับมอบเงินบริจาคจำนวนหนึ่ง เมื่อผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองแล้วพวกเราได้ปั่่นจักรยานข้ามสะพานมิตรภาพไทย-ลาวเข้าสู่เวียงจันทน์ ระยะทาง 20 กว่ากิโล
ส.ป.ป.ลาว (สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว) ยังเป็นประเทศที่ค่อนข้างปิด การทำกิจกรรมทางการเมืองทุกชนิดเป็นเรื่องต้องห้าม วิถีชีวิตของผู้คนในกรุงเวียงจันทน์ไม่ต่างจากที่เราเห็นในภาพยนต์ไทยเมื่อหลายสิบปีก่อน สิ่งที่พวกเราทำได้ก็คือการใส่เสื้อแดงถ่ายรูปที่ประตูชัยซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของกรุงเวียงจันทน์ ท่ามกลางสายตาที่เฝ้าระวังของตำรวจที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่บริเวณนั้น หลังจากนั้นได้ปั่นจักรยานข้ามกลับมาที่ฝั่งไทย รวมระยะทางที่ออกเดินทางจากราชประสงค์จนถึงเวียงจันทน์คือ 1,154 กม. ใช้เวลา 16 วัน
เช้าวันที่ 24 มค. เป้าหมายของวันนี้คืออ.ปากคาด จ.หนองคาย เพื่อเยี่ยมครอบครัวเด็กกำพร้าเป็นครั้งที่ 3 การปั่นจักรยานในวันนั้นค่อนข้างหนักพอสมควรเนื่องจากระยะทางจากตัวเมืองถึงอ.ปากคาดคือ 117 กม. สมาชิกลดลงเหลือ 3 คนเนื่องจากปลัดอำเภออรรถพรที่ได้ร่วมเดินทางมาด้วยได้ขอตัวกลับกรุงเทพ พวกเราถึงอ.ปากคาดเวลา 5 โมงเย็น สถานที่นัดหมายคือลานพญานาคซึ่งเป็นจุดสูงสุดของอีสานติดแม่น้ำโขง มีคุณอรุณ แกนนำและนักการเมืองท้องถิ่นของอ.ปากคาดพร้อมกับพี่น้องเสื้อแดงร่วมร้อยคนมารอต้อนรับ พวกเราได้ถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกริมแม่น้ำโขง ภาพออกมาสวยงามมาก
พวกเราได้เข้าที่พักซึ่งเป็นบ้านของแกนนำปากคาด หลังจากอาบน้ำที่เย็นเฉียบผมมีอาการหนาวสั่นและเป็นไข้เนื่องจากอากาศที่หนาวเย็นทั้งตากแดดและฝนทำใ้ห้ต้องไปหาหมอและฉีดยาแก้ไข้ 1 เข็ม หลังจากนั้นได้ไปร่วมงานสังสรรค์กับพี่น้องเสื้อแดงที่ลานพญานาคจำนวนหลายสิบคน มีทั้งชาวบ้าน ข้าราชการ นักการเมืองท้องถิ่น
ผมได้พบกับครอบครัวของเด็กกำพร้าที่เคยมาเยี่ยมเมื่อปีก่อน ครั้งนี้พวกเราทักทายกันอย่างคุ้นเคยมากขึ้น คุณแม่ของเด็กคือคุณแดง จันทร์หาได้พาเด็กทั้งสามมารอตั้งแต่บ่ายพร้อมกับครอบครัวและญาติผู้ใหญ่ ผมได้ปลีกตัวไปนั่งสนทนากับคุณแดงและสอบถามถึงความคืบหน้าในพัฒนาการของเด็กทั้งสาม พบว่าไม่มีอะไรต่างจากปีก่อนนัก ลูกชายคนเล็กที่ปีนี้อายุ 5 ขวบเริ่มโตที่จะเข้าใจว่าพ่อของเขาได้จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ คืนนั้นผมได้ขึ้นเวทีมอบเงินบริจาคให้จำนวน 1,500 บาทพร้อมกับถอดพระเครื่องที่ได้รับก่อนหน้านี้ให้กับเ็ด็กกำพร้าคนสุดท้อง มีแกนนำชาวบ้าน ข้าราชการ และอดีตปลัดอำเภออาวุโสที่เดินทางมาด้วยกันเป็นสักขีพยาน
หมายเหตุ : ในวันที่พวกเราไปเยี่ยมครอบครัวนี้ รัฐบาลของประชาชนได้มีโครงการมอบเงินเยียวยาให้แก่ครอบครัวผู้เสียชีวิตจากการสลายการชุมนุมจำนวน 7.75 ล้านบาท ครอบครัวนี้จะเป็นอีกหนึ่งครอบครัวที่ได้รับเงินจำนวนดังกล่าวเพื่อเป็นหลักประกันอนาคตการศึกษาของเด็กๆทั้งสามคน
(กรุณาอ่านเรื่องของเด็กกำพร้าที่พ่อถูกยิงเสียชีวิตตามบันทึกและคลิปสัมภาษณ์ที่แนบ)
หลังจากเสร็จสิ้นการสัมภาษณ์ครอบครัวคุณเกียรติศักดิ์ พวกเราได้มอบเงินบริจาคที่ได้รับจากอุดรให้กับบุตรสาวของคุณเกียรติศักดิ์จำนวน 1,500 บาท ถ่ายรุปเป็นที่ระลึกร่วมกัน ขากลับได้แวะทานข้าวเที่ยงที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อวัวปากซอย รสชาติอร่อยมาก จากนั้นได้ปั่นจักรยานไปหนองคาย ระยะทาง 51 กม.ถึงหนองคายในเวลาเย็น พักที่วัดหายโศกซึ่งเป็นวัดติดแม่น้ำโขง วัดนี้แห่งนี้ผมเคยมาพักเมื่อกลางปี 2554 เมื่อครั้งทำกิจกรรมปั่นจักรยานต้านรัฐประหารทั่วประเทศ มองเห็นสะพานมิตรภาพไทย-ลาวอยู่ไม่ไกล บรรยากาศที่วัดหายโศกค่อนข้างผ่อนคลาย ไกล้ๆวัดมีถนนเลียบแม่น้ำ มีร้านอาหารหลายร้าน นักท่องเที่ยวต่างชาติค่อนข้างหนาตา ได้แวะสร้านอินเทอร์เนทส่งข่าวให้สื่อมวลชน คืนนั้นได้มีโอกาสดูถ่ายทอดฟุตบอลพรีเมียร์ กลับเข้าวัดประมาณ 5 ทุ่ม
เช้าวันที่ 23 มค. มีคนเสื้อแดงแวะมารับและพาไปทานข้าวเช้าในตัวเมืองหนองคาย และได้ไปส่งที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองพร้อมกับมอบเงินบริจาคจำนวนหนึ่ง เมื่อผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองแล้วพวกเราได้ปั่่นจักรยานข้ามสะพานมิตรภาพไทย-ลาวเข้าสู่เวียงจันทน์ ระยะทาง 20 กว่ากิโล
ส.ป.ป.ลาว (สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว) ยังเป็นประเทศที่ค่อนข้างปิด การทำกิจกรรมทางการเมืองทุกชนิดเป็นเรื่องต้องห้าม วิถีชีวิตของผู้คนในกรุงเวียงจันทน์ไม่ต่างจากที่เราเห็นในภาพยนต์ไทยเมื่อหลายสิบปีก่อน สิ่งที่พวกเราทำได้ก็คือการใส่เสื้อแดงถ่ายรูปที่ประตูชัยซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของกรุงเวียงจันทน์ ท่ามกลางสายตาที่เฝ้าระวังของตำรวจที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่บริเวณนั้น หลังจากนั้นได้ปั่นจักรยานข้ามกลับมาที่ฝั่งไทย รวมระยะทางที่ออกเดินทางจากราชประสงค์จนถึงเวียงจันทน์คือ 1,154 กม. ใช้เวลา 16 วัน
เช้าวันที่ 24 มค. เป้าหมายของวันนี้คืออ.ปากคาด จ.หนองคาย เพื่อเยี่ยมครอบครัวเด็กกำพร้าเป็นครั้งที่ 3 การปั่นจักรยานในวันนั้นค่อนข้างหนักพอสมควรเนื่องจากระยะทางจากตัวเมืองถึงอ.ปากคาดคือ 117 กม. สมาชิกลดลงเหลือ 3 คนเนื่องจากปลัดอำเภออรรถพรที่ได้ร่วมเดินทางมาด้วยได้ขอตัวกลับกรุงเทพ พวกเราถึงอ.ปากคาดเวลา 5 โมงเย็น สถานที่นัดหมายคือลานพญานาคซึ่งเป็นจุดสูงสุดของอีสานติดแม่น้ำโขง มีคุณอรุณ แกนนำและนักการเมืองท้องถิ่นของอ.ปากคาดพร้อมกับพี่น้องเสื้อแดงร่วมร้อยคนมารอต้อนรับ พวกเราได้ถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกริมแม่น้ำโขง ภาพออกมาสวยงามมาก
พวกเราได้เข้าที่พักซึ่งเป็นบ้านของแกนนำปากคาด หลังจากอาบน้ำที่เย็นเฉียบผมมีอาการหนาวสั่นและเป็นไข้เนื่องจากอากาศที่หนาวเย็นทั้งตากแดดและฝนทำใ้ห้ต้องไปหาหมอและฉีดยาแก้ไข้ 1 เข็ม หลังจากนั้นได้ไปร่วมงานสังสรรค์กับพี่น้องเสื้อแดงที่ลานพญานาคจำนวนหลายสิบคน มีทั้งชาวบ้าน ข้าราชการ นักการเมืองท้องถิ่น
ผมได้พบกับครอบครัวของเด็กกำพร้าที่เคยมาเยี่ยมเมื่อปีก่อน ครั้งนี้พวกเราทักทายกันอย่างคุ้นเคยมากขึ้น คุณแม่ของเด็กคือคุณแดง จันทร์หาได้พาเด็กทั้งสามมารอตั้งแต่บ่ายพร้อมกับครอบครัวและญาติผู้ใหญ่ ผมได้ปลีกตัวไปนั่งสนทนากับคุณแดงและสอบถามถึงความคืบหน้าในพัฒนาการของเด็กทั้งสาม พบว่าไม่มีอะไรต่างจากปีก่อนนัก ลูกชายคนเล็กที่ปีนี้อายุ 5 ขวบเริ่มโตที่จะเข้าใจว่าพ่อของเขาได้จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ คืนนั้นผมได้ขึ้นเวทีมอบเงินบริจาคให้จำนวน 1,500 บาทพร้อมกับถอดพระเครื่องที่ได้รับก่อนหน้านี้ให้กับเ็ด็กกำพร้าคนสุดท้อง มีแกนนำชาวบ้าน ข้าราชการ และอดีตปลัดอำเภออาวุโสที่เดินทางมาด้วยกันเป็นสักขีพยาน
หมายเหตุ : ในวันที่พวกเราไปเยี่ยมครอบครัวนี้ รัฐบาลของประชาชนได้มีโครงการมอบเงินเยียวยาให้แก่ครอบครัวผู้เสียชีวิตจากการสลายการชุมนุมจำนวน 7.75 ล้านบาท ครอบครัวนี้จะเป็นอีกหนึ่งครอบครัวที่ได้รับเงินจำนวนดังกล่าวเพื่อเป็นหลักประกันอนาคตการศึกษาของเด็กๆทั้งสามคน
(กรุณาอ่านเรื่องของเด็กกำพร้าที่พ่อถูกยิงเสียชีวิตตามบันทึกและคลิปสัมภาษณ์ที่แนบ)
ถ่ายกับชาวบ้านอ.ปากคาดที่ลานพญานาค
ถ่ายกับครอบครัวคุณเกียรติศักดิื์
ถ่ายที่หน้าวัดหายโศก ติดแม่น้ำโขงด้านหลังคือสะพานมิตรภาพไทย-ลาว
ถ่ายกับคนเสื้อแดงที่มาส่งก่อนข้ามด่านตรวจคนเข้าเมือง
ถ่ายกับรอ.ปรีชา เอกฉัตรพร้อมพาสปอร์ท
ถ่ายที่ประตูชัย นครเวียงจันทน์
ซ้าย รอ.ปรีชา คุณโต้ง ฟอร์ด
ถ่ายกับครอบครัวเด็กกำพร้า
มอบเงินบริจาคพร้อมพระเครื่องให้เด็กกำพร้าเป็นที่ระลึก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น